Potion Of Love

27 Chapter 26

.

Paalala

Nag review lang naman kami then after this uwian na.Hindi ko na pansin ako nalang ang tao sa room namin. Wala pa kong ganang lumabas pero kailangan,dahil dapat ko na rin makausap si Aling Carlota.Sa paglabas ko,dalawang tao ang nakatingin sakin.Marahil ay hinihintay nila akong lumabas kanina pa,tila parang mga batang nag-uunahang makarating sa kanilang patutunguhan.

"Bakit,hindi ka man lang nagsabi?" Si Nixon.

"Oo nga,sa Social media pa namin nalaman.Ano ba talaga nangyari?" Dugtong naman ni Blaze.Salitan ko silang tinignan bago tumugon sa mga katanungan nila.

"Mahabang kwento."

Naglakad na kaming tatlo, dahil doon pinaggitnaan nila ko.

"Handa kaming makinig." Nakasmile pangsambit ni Nixon.

"Tama,ano pa ba silbi namin kung wala ka man lang pagsasabihan ng problema mo?" Si Blaze.

"Ayoko na muna magsalita tungkol sa break-up namin."wala naman talagang official break-up.

"Totoo nga,talagang wala na kayo? Grabe! Parang kahapon lang nagcelebrate kayo ng monthsary wah?" Gulat na sabi ni Blaze

"Baka na untog? Baka na gising na lang sa katotohanan na hindi nya ko mahal?"

"Yon nga ba ang nais mong sabihin?" 'Di naman makontentong sabi ni Nixon.

"Ano pa ba sasabihin ko? Maghahabol pa ba ko?" Iritable kong tanong.

"Hindi ba't yon naman talaga ang gawain mo?" siyang epal ni Leny.Sumenyas si Nico na wag nang balaking lumapit sakin.

"Nandiyan ka na naman Leny." Naiinis na wika ni Blaze.

"Wala pa naman akong ginagawa na gagalit kaagad kayo." Satsat niya.

"Wag na lang natin siyang patulan,gulo lang naman ang habol nya." Pakiusap ko.

"Mabuti pa nga." Malakas na sambit ni Nixon,dahil para mainis itong si Leny.

Inakbayan ako ni Nixon,habang si Blaze ay nakasunod saamin.

"Iwasan mo sila,lalong-lalo si Amir,kung ayaw mong bumalik na naman sa dati." Paalala ni Nixon sa akin.

"Uuwi kana ba talaga?" Pagbabago ni Blaze ng usapan."Wala na rin naman maghahatid sayo pauwi."

Nagkatinginan kami ni Nixon na nakangiti.

"Mas maganda siguro kung kumain tayo sa isawan." Nag-nod ito.

"Sa akin okay lang, ang tanong baka gusto nang umuwi ni Klea."

"Okay lang,kumain sa isawan Nixon." Kay blaze naman ako tumingin."Namimiss ko na rin kasi kumain nun.Simula kasi ng naging kami ni Amir ,iniwasan ko na kainin para iwas siya sa sakit." apa kagat nalang ako sa labi nang mabanggit ko na naman si Amir.

"Okay lang 'yan Klea, hindi ka namin pinipilit makamove on kaagad,may tamang proseso para diyan kaya mas maganda kumain na tayo ng isaw."

Napakagandang litanya 'yan Blaze, Thank you at naging seryoso ka sa usapan.

"Ako taya ngayon,sa susunod naman,ikaw Blaze ha?" Utos ni Nixon.

"Kahit ngayon pa,walang problema."

"Ako na,ang taya syempre,para makakain nang marami."

"Ganoon? Hindi ba dapat mas madami ka kumain kapag libre lang? Baliktad pa yata Nixon?" Usisa ko.

"Yung mga ganoong kaibigan lang ang nakakagawa ng ganoon.Minsan,ang kapal nang mukha kumain ng marami kapag libre ,hindi man lang naawa sa taong gumastos." Tawang-tawa naman sagot nito.

"Hindi naman ako malakas kumain ng isaw,Promise." Pangako ni Blaze rito.

Nang makarating kami sa isawan,hindi ko mapigilan na matawa habang pinapanuod si? Blaze kumain.Kami nga ni Nico nakakatatlo pa lang,habang siya naman ay naka-anim na.Tinira lang naman niya ang isaw na halos sunog.Mahilig kasi siya rito sa luto masyado ang isaw,habang si Nixon naman ay mas gusto nito ang hindi gaano luto o hindi gaano sunog ,basta katamtaman lang.

"Ayan,ang gusto ko sayo Best ,nakangiti." Siwalat naman ni Nixon.

"Salamat." Todo hiya naman ako.

"Maganda ka kasi kapag nakangiti." Dugtong ni Blaze.

"Salamat." Kinuha yong hawak ni Nixon, tsaka kinain.Pinagmasdan kami ni Blaze.

"Kung isa ako sa mga taong hindi nakakakilala sainyo, malamang inisip kong magsyota kayo."

Nasamid si Nixon,"Ganito lang talaga kami,kahit sila ni Clarissa, ganito rin kumilos,mas malala pa nga itong dalawa." bunyag ko kaya naman halos mamilog ang mata ni Blaze.

"Anong ibig mong sabihin,anong malala?" Tila gusto niyang malaman ang ibig ko.

"I mean,minsan nagsasalo sila kumain sa iisang Plato ,tapos kahit sa baso.Kaya kung ako sayo dapat masanay kana."

"Ganoon? So,mas close sila ni Clarissa?" Paniniguro nito.

"Lahat kami close sa isat-isa." Pagtutuwid ni Nixon.

"Kung ganoon,ginagawa nyo rin magsalo sa Plato o kahit sa baso?" Ulit pa ni Blaze

"Nope,mang-agaw lang sa pagkain ganoon ang ginagawa ko,pero ang saluhan siya? Hindi." Depensa ko.

"Hoy !Ginawa kaya natin 'yon dati!" Angal ni Nixon.

"Hindi ah!"

"Naalala mo noong nakitulog ako sainyo?" Pagpapaalala nito.

"Nakitulog ka sa kanila?" Singit ni Blaze.

"Kasama si Clarissa." Depensa ko ulit.

"Ano natatandaan mo ba?" Hinawakan nito ang magkabilang-balikat ko.

"Hindi ko na maalala." Sabi ko.

"Hay,bakit ako natatandaan ko pa?"

"Ewan ko sayo." Nakangiti kong sabi.

"Baka naman memorable 'yon, kaya hindi mo nakalimutan?" Si Blaze naman.

"So,sinasabi mo na hindi memorable kay Klea ang lahat ng pinagsamahan namin?" Usisa niya kay Blaze Tumaas ang balikat ko nung tumingin sakin si Nixon.

"Ewan,hindi ko naman hawak ang isip ni Klea noh?"

"Tama na nga yan.Mabuti pa kumain pa kayo baka kulang lang yan."

"Nawalan na ko nang gana." Nagwalk si Nixon.

"Anong problema nun?" Sabi ko.

"Baka nagtampo."

"Bakit naman?"

"Kasi hindi memorable? para sayo ang lahat ng pinagsamahan nyo ni Nixon."

"Sino ba nagsabi na hindi?"

"Yun naman pala,bakit hindi mo kaagad sinabi sa kanya?"

"Sanay na ko doon,tignan mo mayamaya kakausapin na ko." Sabay kindat ko.Umismid naman si Blaze bago pa ubusin ang isaw na hawak.

"Tara na,magdidilim na."

"Okay."

Si Nixon, pa rin ang naghatid sakin sa bahay pero hindi ko naman inaasahan sa makikita kong bisita.

"A-aling Carlota,bakit po kayo nandito?" Nauutal kong tanong.

"Klea,bakit? ganyan ang sinasabi mo? Malamang kinukuha lang ni Carlota ang mga bote." Sabi ni Nanay.

"Mabuti naman,at naka-uwi kana." Sabi ni Aling Carlota.

"Uhm,Opo."

"Gusto ka nga raw pala ni Aling Carlota,maka-usap." Sabi ni Tatay.

Tumayo si Nanay at pumasok ng kusina,habang si tatay ay nagpaalam na papasok lang sa kwarto.Inaya ko nalang si Aling Carlota,sa labas ng bahay.

"Nabasa ko 'yong text mo sakin,totoo nga ba?"

"Opo,sobra siya sa akin,bumalik na siya sa dati."

"Bakit naman kasi hinayaan mo 'yon mangyari?"

"Hindi ko naman po kasi inaasahan na malalaman ng kaibigan ko ang tungkol sa gayuma."

"Sinong kaibigan mo?"

"Si Clarissa po."

"Paano niya nalaman?"

"Yun ang hindi ko alam.Nakuha niya ang gayuma na dapat ipapainom ko kay Amir,tapos kinabukasan bumalik na sa dating gawi."

"Ano na plano mo?"

"Nasira na po ang pagkakaibigan namin ni Clarissa."

"Hindi mo na itutuloy pa?"

"Pero, sa tatlong buwan kong na kasama si Amir,hindi ko po na iwasan na mahalin siya ng lubusan.Alam ko pong masyado pa kaming bata,pero hindi ko na siya kayang mawala."

Totoo itong mga sinabi ko. Hindi ko yata kakayanin,kung mawala pa sa akin si Amir, nasana'y na kong nandyan sya palagi para sa akin.